Konfor alanı sıcaktır.
Tıpkı kışın battaniye altındaki huzur gibi.
Ama bilirsin… orada sonsuza dek kalamazsın.
Baran yıllarca aynı işte çalıştı.
Sabah 9, akşam 6.
İşini sevmezdi ama güvendiği maaşı severdi.
Hayalleri vardı ama hep erteliyordu.
Ta ki bir sabah ofise girdiğinde…
En yakın arkadaşının işten çıkarıldığını duydu.
Bir anlığına kalbi sıkıştı.
İşte o anda fark etti:
“Zaten ben burada güvende değildim, sadece alışıktım.”
O gün ilk adımını attı.
LinkedIn profiline yeni bir şeyler ekledi.
Yıllardır aklında olan online eğitime yazıldı.
Ve küçük küçük riskler aldı.
Bir yıl sonra…
Yeni bir şehirde, kendi işinde, tutkuyla çalışan biri olmuştu.
Ve geçmişine dönüp bakıp şöyle diyordu:
“Konfor alanım beni yaşatıyordu,
ama tutku alanım beni hayata döndürdü.”
Farkındalık Mesajı:
Konfor alanı kısa vadeli huzur verir,
ama uzun vadede ruhu kısıtlar.
Gelişim, rahatsız edici ama özgürleştirici bir yerdedir.
Korkunun olduğu yerde, büyüme vardır.
Mini Mindfulness Egzersizi: “Sınırın Neresi?”
Bugün 5 dakikalık sessizlikte şunu sor:
“Bugün beni az da olsa zorlayacak ama büyütecek bir şey ne olabilir?”
– Yeni biriyle konuşmak mı?
– Sosyal medyada bir fikir paylaşmak mı?
– Ertelediğin bir adımı atmak mı?
O cesaret kırıntısını yakala ve hemen uygula.
Yorum Yaparak Katkıda Bulun:
Sen en son ne zaman konfor alanından çıktın?
Ve nasıl bir büyüme yaşadın?
Yorumlara kendi cesaret hikayeni yaz 💬👇





Yorum bırakın