DEĞİŞİM ÖNCE KENDİNDEN BAŞLAR

Nil, sabahları uyanır uyanmaz işe gitmeden önce aynaya bakmayı alışkanlık haline getirmişti. Ancak bu, kendine hayranlıkla bakmak değil, eleştiriyle yargıladığı bir ritüeldi. “Göz altların yine mor”, “Saçların bu sabah da kabarmış”, “Yüzün neden bu kadar yorgun görünüyor?” gibi cümlelerle güne başlardı. Aynadaki yansıması onun en acımasız gözlemcisiydi.

O sabah yine gözlerini açtı, yüzünü yıkadı ve aynanın karşısına geçti. Ancak bu defa, alışılmış düşüncelerine geçmeden önce bir duraksadı. Çünkü bir gece önce, bir arkadaşının önerdiği bilinçli farkındalık videosunu izlemişti. Videoda şöyle diyordu anlatıcı:
“Her gün aynaya bakın, ama dış görünüşünüzü düzeltmek için değil, gözlerinizin derinliğini görmek için. Orada duran sadece bir beden değil, bir yaşamın izlerini taşıyan bir bilinçtir.”

Bu söz Nil’in içinde yankılanmıştı. O sabah kendini farklı bir şekilde görmeye niyet etti.

Aynada yavaşça gözlerine odaklandı. Kırışıklıklara değil, morluklara değil… Sadece gözlerinin içine. İlk başta biraz garip geldi bu eylem. Gözlerini kaçırmak istedi, ama kaçmadı. Kendine “Merhaba” dedi usulca. Yavaş yavaş gözlerinin içindeki farklı katmanları görmeye başladı: yorgunluk, evet, ama altında da güç vardı. Endişe, ama altında da umut. Kırılmışlık, ama içinde hâlâ onarmaya çalışan bir kalp…

Gözlerinin derinliklerine bakarken, ağladığı geceler, güldüğü anlar, başarısızlık korkuları, gururla dolu yürüyüşleri, çocukluk anıları birer birer gözlerinin önünden geçti. Gözlerinde bir film akıyordu. Ama bu film, eleştirilecek bir dış görüntü değil, kabul edilecek bir yaşamın yansımasıydı.

Nil o gün aynada gördüğü kişiyi ilk kez tanımaya başlamıştı. Kendine ait ama bir o kadar da yabancı biri gibiydi. Göz göze geldikçe aradaki mesafe kapandı. İçinden şöyle dedi:
“Seni görüyorum. Sadece yüzünü değil, hikâyeni de görüyorum.”

O sabah aynanın karşısından ayrıldığında makyaj yapmamıştı. Hiçbir şey düzeltmemişti. Sadece kabullenmişti. Bu bir özgürleşmeydi.

🎯 Farkındalık Mesajı:

Gerçek farkındalık, kendimizi dışarıdan izlemekle değil, içeriden anlamakla başlar. Aynadaki görüntü değişmese bile, ona bakan göz değiştiğinde her şey dönüşür.

🧘‍♀️ Mindfulness Egzersizi: “Aynadaki Ben”

Her gün 2-3 dakikanı aynanın karşısında geçirmeye ne dersin?
Ama bu kez farklı bir niyetle:

1. Aynanın karşısına geç.
2. Gözlerinin içine bak. Başka hiçbir şeye odaklanma.
3. İçinden şu cümleleri fısılda:
   • “Seni görüyorum.”
   • “Şu an burada olmanı kabul ediyorum.”
   • “İyileşiyorsun, gelişiyorsun, varsın.”
4. Nefesini fark et. Burnundan girip çıkan havayı hisset.
5. Bu anın sana ne hissettirdiğini yargılamadan gözlemle.

Bu egzersizi her gün yapmak, kendinle olan bağını güçlendirebilir.

💬 Katkıda Bulun:

Bugün aynaya bakarken kendinle ne konuştun?
Kendine söylediğin kelimeler bir dostun sözleri gibiyse ne mutlu.
Ama değilse… Şimdi bu hikâyenin altına, kendine söylemek istediğin güzel bir cümleyi yazabilirsin.
Belki bir başkası o cümleyi okur ve kendini daha az yalnız hisseder.